آغاز فعالیت مدیران جوان با ژن معمولی در صنعت نفت

جای بسی خرسندی است که در آغاز به‌کار دولت دوازدهم مدیری توانمند به عنوان شاخص جوانگرایی در وزارت نفت روی کار آمده است. خرسندی نگارنده از این مهم تنها نه به دلیل سن است که در حد خود چنانچه همراه با توانمندی، دانش و پاکدستی نباشد جز خسران چیز دیگری در بر نخواهد داشت.

به اعتقاد نویسنده انتصاب مدیرعامل جدید شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی، جوانگرایی عقلانی است. مدیری توانا که پلکان‌های پیشرفت را یکی پس از دیگری طی کرده است. از پایین ترین سطح کار مهندسی تا مدیر پروژه، از کارآفرینی بخش خصوصی تا مدیرعامل بزرگترین پروژه پالایشگاهی کشور و تعامل با بزرگترین بانک‌ها و بیمه‌های اروپایی و آسیایی به منظور تأمین مالی پارک پالایش سیراف، همه و همه نشانگر توان علمی، مدیریتی و اعتماد به نفس اوست.

به اذعان همه مدیران پالایشگاهی سیراف که تقریباً جمع ایشان بیانگر تنوع سلیقه‌های مدیریتی در کشور است (هشت شرکت از بخش خصوصی و دولتی)، صادق آبادی، مدیری توسعه گرا، سالم، پویا و جسور است که این همان صفاتی است که مدیران تراز اول کشور باید از آن بهره کافی ببرند تا بتوانند قطار توسعه کشور را در مسیر پیشرفت قرار دهند.

بدون شک حضور امثال صادق آبادی در کسوت معاون وزیر، سرآغاز راهی است که باید سال‌ها پیش آغاز می‌شد. نسل اول مدیران باتجربه پس از انقلاب، مرزهای بازنشستگی را رد کرده اند و حضور جوانان مستعد و با دانش و پاکدست که قسم خورده منافع ملی هستند در کنار مدیران نسل اولی در کسوت مشاور، بدون تردید تنها راه برون رفت از بحران کمبود مدیران تراز اول در نسل جدید است.

حال که وزارت نفت خط شکن مسیری شده است که دولت وعده آن را به جوانان داده بود، در این مرحله همه جوانان و دلسوزان کشور باید دست به دست هم داده و با حمایت از این روند جوانگرایی دولت، مسیر انتصابات آینده جوانان خوش فکر و توسعه گرا را در دولت هموار کنند.

نکته آخر در انتصاب وی که خالی از لطف نیست بحث گردش نخبگان در سطوح عالی کشور است. صادق آبادی، کارمندزاده ای زحمت کش با ژن معمولی است! این مهم را نیز باید به فال نیک گرفت!

ارس شیخی

کارشناس حوزه انرژی